Martine Verhoeven en familie Jamoena

Een kleine ingreep heeft een grote impact

Glenn Jamoena is patiënt bij het dialysecentrum van Franciscus Gasthuis & Vlietland. Hij onderging eerder 2 niertransplantaties. Voor de laatste transplantatie, bood zoon Jarryd zich aan als donor.

Vanaf zijn 45e levensjaar kreeg Glenn (63 jaar) last van nierproblemen. Glenn: ‘Ik was erg moe en raakte depressief omdat mijn nieren zo slecht werkten. Ik had erg veel steun aan mijn vrouw. Zij wist alles over mijn medicijnen en hield mijn ziekenhuisafspraken goed bij.’ Glenn zijn nierproblemen worden zo ernstig dat er een transplantatie nodig is. Zijn broer wordt de donor.

Buikdialyse

Patiënten met een donornier hebben gemiddeld na 10 jaar weer dialyse of weer een transplantatie nodig. Ook Glenn krijgt, na de succesvolle niertransplantatie, opnieuw last van nierfalen. Glenn start met 3 keer per dag buikdialyse. Een vorm van dialyse die je bij Franciscus zelf, thuis of op je werk kan doen. Glenn: ‘Ik voelde mij ontzettend schuldig tegenover mijn broer dat mijn lichaam de gedoneerde nier begon af te stoten. Mijn arts bij Franciscus, dokter Verhoeven, hielp mij positief te blijven. Zij benadrukte dat de 10 jaar die ik heb kunnen leven met mijn nieuwe nier en waar ik mij fit en gezond voelde, 10 hele waardevolle jaren zijn geweest.’

Voor een niertransplantatie werkt Franciscus samen met het Erasmus MC. De patiënt wordt door Franciscus voorbereid op de transplantatie en het Erasmus MC voert de ingreep uit. Na de transplantatie blijft de patiënt nog 1 jaar onder controle bij het Erasmus MC. Daarna komen ze weer terug bij Franciscus voor verdere controle. Op een controleafspraak in het Erasmus MC krijgt Glenn te horen dat zijn nierfuncties zijn verslechterd. Zijn oudste zoon Jarryd is bij deze afspraak en de arts vraagt hem of hij zijn nier wil doneren. Glenn: ‘Zijn eerste reactie was meteen ‘ja’. Maar ik vond het lastig. Nierproblemen ontstaan als beide nieren niet (voldoende) werken. Je kan prima gezond leven met 1 goede nier. Natuurlijk kan 1 goede nier geleidelijk achteruit gaan maar vanwege de goede controles en zorg, hoeft dat je leven niet te beïnvloeden. Jarryd zou dus goed kunnen leven met 1 nier. Na die uitleg waren we allebei overtuigd en startten we direct met het traject.’

Cross-over donatie

Om ervoor te zorgen dat de niertransplantatie lukt, worden er verschillende onderzoeken gedaan om te kijken of Jarryd zijn nier past bij Glenn. Helaas blijkt Jarryd niet te kunnen doneren aan zijn vader, ze zeggen dan dat je geen koppel vormt. Het wordt daarom een cross-over donatie. Dat betekent dat er een ander koppel wordt gevonden aan wie Jarryd zijn nier wel kan doneren en waar Glenn wel een nier van kan ontvangen. Oftewel, de koppels ontvangen en geven aan elkaar. Zo doneert Jarryd dus niet zijn nier aan zijn vader maar zonder hem was een niertransplantie voor Glenn niet mogelijk geweest.

Glenn was in de weken rondom de transplantatie erg ziek. Jarryd moest na zijn transplantatie 2 dagen in het ziekenhuis blijven en hij vertrekt na ontslag direct naar zijn vader. Jarryd: ‘Op magische wijze stabiliseerde mijn vader direct toen hij mij zag.’ Hij was zo blij dat het goed ging met zijn zoon. Dat verlichtte zijn pijn.’ De gebeurtenissen hebben hun relatie erg versterkt. Jarryd: ‘De band is onuitgesproken sterker geworden. Er is een soort onafscheidelijk bondje ontstaan waar ook mijn moeder Yolanda en broertje Darryl onderdeel van is.’ Het is iets wat vaak wordt vergeten: als je nierpatiënt bent, dan heeft dat invloed op je gehele gezin.

Een heldendaad?

Een cross-over donatie vindt anoniem plaats. Toch komen Jarryd en zijn ontvanger in contact. Jarryd ontvangt een brief: ‘Tot op de dag van vandaag heb ik die niet beantwoord. De brief was ontzettend dankbaar maar ik vond het lastig dat ik als een soort held werd behandeld. Iedereen vond het ook zo goed dat ik mijn nier doneerde. Maar het gaat er toch om dat het fijn is voor mijn vader?’

Blijf positief

Helaas krijgt Glenn dit jaar opnieuw slechte nieruitslagen en daarom moet hij binnenkort 3 keer in de week 4 uur dialyseren. Toch wil hij andere nierpatiënten meegeven positief te blijven: ‘Accepteer de situatie. Wees blij dat dialyse en een niertransplantatie mogelijk is. Ik ben mijn zoon eeuwig dankbaar.’ Jarryd vult aan: ‘Juist in deze huidige maatschappij is het heel mooi om niet alleen voor jezelf te zorgen, maar ook voor een ander iets te betekenen. Een kleine ingreep heeft een grote impact.’