'Ik wist direct: dit wordt het!'

Kinderverpleegkundige Cheryl & pedagogisch medewerker Melissa

Melissa (32 jaar) & Cheryl (27 jaar) werken beiden
op de afdeling Kindergeneeskunde van Franciscus Gasthuis & Vlietland,
locatie Gasthuis. Cheryl als net gediplomeerde Kinderverpleegkundige en Melissa
als pedagogisch medewerker en urotherapeut. Dit laatste houdt in dat zij
kinderen helpt met plasproblemathiek op de poli.

Waarom de afdeling Kindergeneeskunde in het ziekenhuis?

Cheryl: Ik wilde dit altijd al. Mijn moeder werkt als afdelingsassistent in het ziekenhuis en toen ik kind was ging ik vaak bij haar op de koffie. Ik was meteen geboeid door alles wat er in het ziekenhuis gebeurt. Zó geïnteresseerd dat ik hier zelfs een werkstuk over heb gemaakt op school. Ik ging de opleiding verpleegkunde doen en tijdens een stage op de Kinderafdeling kwam ik er achter dat dát het echt wel voor mij is. Je hebt hier niet alleen met het kind of de baby te maken maar ook met de ouders en dat maakt het leuk en afwisselend.

Melissa: Ik ervaar dat ook zo: de afwisseling in patiënten met leeftijden van 0 tot 18 jaar maakt het werk dynamisch. Ooit dacht ik dat ik de PABO zou gaan doen, maar uiteindelijk heb ik toch voor de opleiding SPH gekozen. Dat ik graag met kinderen wilde werken werd al snel duidelijk. Ik vind mijn beroep erg mooi, je hebt te maken met zieke kinderen, je moet snel kunnen schakelen en in korte tijd een band opbouwen. Juist die afwisseling en uitdaging in acute situaties vind ik erg interessant.

Cheryl: wat ik ook vind is dat kinderen erg ziek binnen komen, soms niet aanspreekbaar zijn en dan de volgende dag soms alweer lachend en zwaaiend naar huis gaan. Kinderen kunnen zo snel opknappen!

Hoe werken jullie met elkaar samen?

Melissa: Ieder kindje krijgt een pedagogisch medewerker aangewezen. Wij bereiden kinderen voor op wat gaat komen en leiden ze af tijdens bepaalde handelingen. Bij een operatie gaan we mee tot aan de narcose en we zijn er bijvoorbeeld bij met het infuusprikken.

Cheryl: Als kinderverpleegkundigen leren we ook veel van jullie, want als jullie er in de avonden en nachten niet zijn dan nemen wij dit stukje ook over. Maar jullie schrijven ook plannen voor ons. Weet je nog laatst dat kindje van 3 dat het vernevelen zo eng vond?

Melissa: Ja! Dat meisje lag in isolatie en iedereen kwam door de beschermende pakken en mondkapjes onherkenbaar binnen. Het kindje wist dan niet wat er ging gebeuren en was erg angstig. Toen hebben we afgesproken dat we voor het raam alvast lieten zien wat we kwamen doen. Wanneer ik kwam om te spelen dan liet ik een beertje zien en wanneer er iemand kwam voor de voeding dan werd het bord getoond. Dit werkte goed voor haar en daarmee helpen we elkaar.

Wat maakt het werken híer zo leuk?

Cheryl: van kinds af aan kom ik al in Franciscus Vlietland, voorheen het Vlietland ziekenhuis, omdat mijn moeder hier werkt. Ik heb hier dus hele goede ervaringen mee. Uiteindelijk ben ik in Franciscus Gasthuis gaan werken en ik heb het hier onwijs naar mijn zin. Waarom? Het team! Toen ik hier kwam voorwerken wist ik direct: dit wordt het! Op mijn eerste dag was iedereen enorm betrokken en geïnteresseerd en dit heb ik elders soms anders ervaren. Het team is ontzettend hartelijk en sociaal. Ik heb bijvoorbeeld onlangs mijn opleiding afgerond en ik kreeg van veel collega’s kaartjes thuis gestuurd met felicitaties. Dat is toch lief?!

Melissa: wat ik ook bijzonder vind is dat we best wat collega’s hebben die van ver komen en toch hier blijven werken ondanks dat er zat vacatures dichter bij huis zijn. Dit zegt ook wat: we hebben gewoon een onwijs leuk team! Wat ik ook merk is dat er echt iets met je ideeën wordt gedaan. Zo heb ik onlangs een workshop gevolgd over medische hypnose en ik krijg de vrijheid om hier binnen mijn vak iets mee te gaan doen. We staan echt open voor ideeën, neem bijvoorbeeld het verbeterpuntenbord.

Cheryl: ja, dat is een goed voorbeeld. Ondanks dat veel collega’s hier al jaren werken staan ze allemaal open voor verandering en verbetering. Én wat ik ook heb gemerkt tijdens mijn opleiding is dat je echt wordt gezien als collega en niet alleen als leerling. Iedereen staat er voor open om van elkaar te leren. Toen ik hier nog leerling was werd mij bijvoorbeeld gevraagd om te laten zien hoe ik een drain verzorg. Ik heb hier veel ervaring mee omdat ik na mijn verpleegkundige opleiding 4 jaar op een chirurgische afdeling heb gewerkt.

Melissa: wat hier ook heel mooi is, is dat we de dag met het hele team starten. Iedereen is hierbij aanwezig: de voedingsassistenten, pedagogisch medewerkers, kinderverpleegkundigen, manager etc. Als pedagogisch medewerkers maken we écht onderdeel uit van het team. Oh ja, en we hebben de ‘fleur en treur’; een soort personeelsvereniging van waaruit kaartjes en cadeautjes worden geregeld.

Wat zijn jullie ambities?

Melissa: voordat ik hier werkte dacht ik dat ik nooit ergens langer dan 5 jaar zou blijven werken maar inmiddels werk ik hier alweer 9 jaar. Ik krijg hier veel mogelijkheden om mij te ontwikkelen. Zo heb ik via het ziekenhuis de opleiding tot Urotherapeut gevolgd en de kans gekregen om de poli hiervoor op te zetten. Qua ambities zou ik hier op de afdeling willen blijven maar mij misschien nog verder specialiseren.

Cheryl: ik ben net klaar met de opleiding dus wil vooral lekker werkervaring op doen híer. Ik zie wel wat de toekomst mij brengt, misschien iets met chirurgie… !

Ook werken op de Kinderafdeling? Bekijk onze vacatures op de afdeling Kindergeneeskunde hier!