Tobias is leerling-verpleegkundige op de Spoedeisende Hulp (SEH). Zijn zorgloopbaan begon op een bijzonder moment: tijdens de coronapandemie. ‘Ik werkte toen nog in de communicatie, maar het thuiswerken, het gebrek aan écht contact met mensen… ik voelde dat ik iets anders wilde. Iets dat ertoe doet.’ 

Geef ons een plek om op te laden. Zodat wij er steeds opnieuw kunnen zijn voor anderen.

Hij begon als buddy in Franciscus Gasthuis en werd geraakt door de intensiteit én het teamwork binnen de zorg. Inmiddels is hij weer terug, dit keer in opleiding op de SEH. ‘Het is een dynamische werkplek. Je moet scherp zijn, snel schakelen, maar je werkt altijd samen. Dat maakt het bijzonder.’ 

Tussen al die drukte ziet Tobias hoe belangrijk het is om ook zelf af en toe tot rust te kunnen komen. ‘Een tuin of rustige plek zou zoveel verschil maken. Gewoon even een paar minuten frisse lucht, een moment om je hoofd leeg te maken, zodat je daarna weer verder kunt.’ 

Voor hem staat het symbool voor meer dan alleen een pauzeplek. ‘Het geeft letterlijk kleur aan het ziekenhuis. Een plek speciaal voor zorgverleners, waar we ons even kunnen terugtrekken, op adem komen en weer opladen. Zodat wij er, keer op keer, weer kunnen zijn voor de mensen die ons nodig hebben.’ 

Hij hoopt dat veel mensen willen helpen om deze plekken mogelijk te maken. ‘Als jij iets wilt terugdoen voor de zorg: koop een steentje. Geef kleur aan het nieuwe ziekenhuis. Zodat wij dit werk met hart en ziel kunnen blijven doen.’