Rechten van het kind als patiënt
De relatie tussen een patiënt en een arts of andere hulpverlener hoort gebaseerd te zijn op wederzijds vertrouwen. Meestal is dat ook zo. Tegelijk wordt deze relatie geregeld door een aantal wettelijke bepalingen. Dat gebeurt in de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst, kortweg WGBO. Deze wet heeft niet alleen betrekking op volwassenen. Er zijn ook de rechten in vastgelegd van het kind als patiënt.
Toestemming geven
De WGBO schrijft voor dat een medisch onderzoek en een medische behandeling alleen mogen worden uitgevoerd als de patiënt daar toestemming voor heeft gegeven. Een patiënt kan moeilijk beslissen of hij al dan niet toestemming voor een onderzoek of behandeling geeft als hij niet weet waar het om gaat. Om die reden legt de wet de behandelaar de verplichting op ervoor te zorgen, dat de patiënt alle informatie krijgt die hij nodig heeft om een beslissing te kunnen nemen.
De patiënt moet in elk geval worden geïnformeerd over:
- Het doel van het onderzoek of de behandeling;
- de aard van het onderzoek of de behandeling;
- de te verwachten resultaten en
- de mogelijke risico's.
Het kind als patiënt
In het normale dagelijkse leven zijn de ouders de wettelijke vertegenwoordigers van het kind dat nog geen 18 jaar is. Dit betekent dat een kind tot die leeftijd onder het gezag van de ouders staat en dat de ouders voor het kind beslissen. Dat ligt anders wanneer het gaat om medische zorg. De WGBO onderscheidt drie leeftijdscategorieën en regelt voor elke categorie afzonderlijk de rechten van het kind en die van de ouders. Deze 3 categorieën zijn:
kinderen tot en met 11 jaar;
kinderen vanaf 12 tot en met 15 jaar;
kinderen vanaf 16 jaar en ouder.
Per leeftijdscategorie geeft de wet aan:
- Wie toestemming voor een onderzoek of behandeling moet geven: de ouders of het kind;
- wie van hen er recht op heeft de informatie te krijgen die nodig is om toestemming te kunnen geven;
- wie van hen het medisch dossier mag inzien.
