Klankbordgroep Neonatologie
De Klankbordgroep Neonatologie is ontstaan als onderdeel van het project 'Starten in veiligheid en vertrouwen'. Het project is afgerond, maar de klankbordgroep is blijven bestaan.
‘Het is fijn om te zien dat dingen zijn opgepakt’
Mei 2017
In 2013 startte de afdeling Neonatologie van Franciscus Gasthuis een klankbordgroep, een groep bestaande uit ouders waarvan hun kind op de afdeling Neonatologie heeft gelegen en die meedenken met onderwerpen die spelen op de afdeling.
‘De periode dat ouders bij ons op de afdeling verblijven om bij hun kindje te zijn, is erg emotioneel. In die periode gebeurt er ontzettend veel. Ouders zijn soms dag en nacht bij ons in het ziekenhuis.’ vertelt Liduine Schönau, maatschappelijk werkster. Mirjam Gardenier, teammanager afdeling Neonatologie: ‘Omdat ouders soms zo lang bij ons verblijven, zien zij ook van alles gebeuren. Dingen die goed gaan, dingen die anders kunnen en dingen die zij missen bijvoorbeeld. Deze punten worden tijdens de bijeenkomsten besproken.’
De klankbordgroep, bestaande uit verpleegkundigen van de afdeling Neonatologie, een neonatoloog, teammanager Neonatologie, maatschappelijk werkster en ouders van te vroeg geboren kinderen, komt 1 à 2 keer per jaar bij elkaar waarbij verschillende onderwerpen worden besproken. Medewerkers kunnen onderwerpen aandragen, maar ook de ouders zelf kunnen punten op de agenda plaatsen. ‘Je stelt je op deze manier kwetsbaar op, maar het is erg interessant om te horen hoe er over je afdeling wordt gedacht; wat gaat goed, wat kan beter.’ vertelt Mirjam.
Sandra Alblas, één van de ouders die deelnam aan de klankbordgroep: ‘Mijn zoon Bram is met 30 weken geboren. Ik heb bijna zes weken doorgebracht op de afdeling Neonatologie, (waarvan ik eerst echt niet wist wat voor afdeling dit was) voordat wij hem mee naar huis mochten nemen. Een heel ingrijpende periode, waarbij wij geholpen zijn door ontzettend lieve verpleegkundigen en artsen. Iets waarvoor ik graag wat terug wilde doen, daarom nam ik graag deel aan de klankbordgroep.’
Liduine: ‘Tijdens de bijeenkomsten kwam naar voren dat ouders onder andere een ruimte missen waar zij zich even terug kunnen trekken. Even samen wat dingen bespreken, samen aan tafel eten etc. Dat is één van de dingen die wij dan ook opgepakt hebben: een ouderkamer. Een huiselijk ingerichte kamer met bank, tv, eettafel, keukentje en magnetron. Zo kunnen ouders zich even onttrekken aan de ‘ziekenhuiswereld’, terwijl zij toch heel dichtbij hun kindje zijn.’
‘Het is fijn om te zien dat dingen opgepakt zijn. Ook hebben wij aangegeven dat wij heel veel informatie krijgen van de medewerkers. Wel belangrijke informatie, maar soms zo veel dat wij soms niet meer wisten hoe of wat. De afdeling was al bezig met een zorgmap, daar konden wij mooi nog een bijdrage aan leveren. “Starten in veiligheid en vertrouwen” is een mooi middel om hierin te voorzien.’ vertelt Sandra.
‘Ook de rooming-in kamer is aangepast. Ouders hoeven nu niet meer met spulletjes over de gang te lopen om zelf te gaan douchen, maar kunnen nu gewoon via de kamer waar zij verblijven naar de badkamer.’ geeft Mirjam aan.
Als de ouders het zelf willen, blijven zij zo’n 2 jaar in de klankbordgroep. Daarna maken zij plaats voor ‘nieuwe ouders’, zodat zij weer met frisse ideeën kunnen komen.
