'Een maagverkleining is geen wondermiddel, maar wel een heel fijn hulpmiddel'
In je huwelijk steun je elkaar in alles en ga je samen de grootste uitdagingen van het leven aan. Voor Sonja Smits en Jos Padmos werd bewezen hoe waar dit is, toen zij beiden in dezelfde periode dezelfde operatie ondergingen. Jos en Sonja hadden allebei een gastric sleeve nodig, oftewel: een maagverkleining.
Deze publicatie is verschenen op InDeBuurt.nl
Sonja en Jos hebben veel gemeen. “We houden allebei veel van sporten”, vertelt Sonja. “Fitness is mijn hobby, Jos doet meer aan krachttraining en fietsen. Ook houden we allebei van reizen, dat doen we graag samen.” “Wij sparen liever herinneringen dan spullen”, vult Jos aan. Sinds vorig jaar is een maagverkleining ook een van hun gedeelde ervaringen. Dit hebben Jos en Sonja laten doen bij het Franciscus Obesitas Centrum. Jos: “We zijn meer dan tevreden met het resultaat.”
De knoop doorhakken
“Ik ben bijna mijn hele leven te zwaar geweest”, zegt Sonja. “Vijftien jaar geleden was ik al een keer in het ziekenhuis met een andere reden. Toen werd me al gevraagd of ik ooit een maagverkleining zou willen, mijn antwoord was toen ‘nee’. Ik wilde wel afvallen, maar dat wilde ik zelf doen.”
“We hebben allebei van alles geprobeerd om zelf af te vallen. We leefden al gezond en sportten veel, maar het was onvoldoende. Naar mate we ouder werden, zorgde het overgewicht voor meer klachten. Ik kreeg bijvoorbeeld veel last van mijn rug. Ondertussen hoorden we van veel mensen positieve verhalen over hun maagverkleiningen. Dat heeft uiteindelijk de doorslag gegeven.”
De huisarts van Jos en Sonja raadde hen aan om naar het Franciscus Obesitas Centrum te gaan voor hun maagverkleining. “Franciscus is een topklinisch ziekenhuis met jarenlange ervaring in dit soort operaties”, zegt Jos. “Dat gaf ons een goed gevoel.” Daar begon het stel hun proces.
Fabian de Goede is verpleegkundige bij het Franciscus Obesitas Centrum. Hij vertelt: “Het Franciscus Obesitas Centrum heeft al meer dan 40 jaar ervaring met maagverkleiningen. Die kennis zetten wij in om elke patiënt persoonlijk te begeleiden. Samen kijken wij niet alleen naar het gewicht, maar vooral naar de kwaliteit van leven.”
Het Obesitascafé
“Eerst word je medisch en psychologisch gecheckt, om te kijken of je wel in aanmerking komt voor de operatie”, gaat Jos verder. “Na drie maanden kregen we groen licht.” Sonja: “Het hele traject duurt ongeveer vijf jaar, de maagverkleining is daar deel van. Het andere onderdeel is het Obesitascafé, maandelijkse bijeenkomsten die het Franciscus Obesitas Centrum organiseert.”
“Vanaf de eerste bijeenkomst kregen we handvaten om niet zwaarder te worden”, zei Jos. “Veel sporten, niet roken en weinig alcohol drinken deden we eigenlijk al, dat hielp ons tot dat moment niet met afvallen. Maar de tip om ons eetpatroon aan te passen naar meer kleine maaltijden op een dag in plaats van een paar grote, dat hielp. We zijn niet minder gaan eten, maar in een ander ritme. Vanaf dat moment begon het afvallen, al was de maagverkleining nog steeds nodig. Het was fijn om voor de operatie al te wennen aan het nieuwe eetpatroon, dat maakte het na de operatie makkelijker om vol te houden.”
Na de operatie bezoeken Sonja en Jos het Obesitascafé nog steeds regelmatig en ondergaan tot vijf jaar na de operatie jaarlijks een medische check in het ziekenhuis. Sonja: “We bespreken van alles. Zo zijn er workshops koken en voedseletiketten lezen en groepsgesprekken over eten rond de feestdagen of onzekerheden. De begeleiding blijft heel stabiel, je kan altijd bellen en al je vragen stellen.”
Verpleegkundige Fabian: “Het Obesitascafé is een belangrijk onderdeel van de behandeling. Mensen leren daar praktisch omgaan met voeding, beweging en moeilijke momenten. Het geeft steun en herkenning, omdat je ervaringen deelt met anderen. Zo leer je iemand echt kennen in het traject, met alle emoties die daarbij horen. Dat maakt onze zorg persoonlijk en waardevol.”
De operaties
Na de eerste voorbereidende gesprekken op de polikliniek van het Franciscus Obesitas Centrum, was het tijd voor de operaties. “De artsen wilden ons om om de beurt opereren, zodat we tijdens de herstelperiodes goed voor elkaar konden zorgen”, zegt Jos. “Eerst was Sonja aan de beurt, daarna ging ik. Daardoor kreeg ik via Sonja al een beeld van wat mij te wachten stond, gelukkig was dat een heel postief beeld.”
Voor zowel Sonja als Jos verliep het herstel van de operatie voorspoedig. “De eerste paar dagen hadden we wel pijn en waren we nog suffig van de narcose”, zegt Sonja. “Onze gezonde leefstijl heeft het herstel wel makkelijker gemaakt.” Jos: “Na de operatie ging ons afvalproces gestaag door. Uiteindelijk ben ik door de ingreep zestig kilo afgevallen en Sonja vijftig.”
Fabian vertelt: “Een maagverkleining is een bewezen effectieve behandeling voor mensen met ernstig overgewicht. Het helpt niet alleen bij gewichtsverlies, maar verkleint ook het risico op ziektes zoals diabetes type 2 of hart- en vaatziekten.”
Even wennen
“Sinds de operatie zeggen veel mensen dat we ons nu vast beter voelen”, zegt Jos. “Dat is niet per sé hoe wij het zien, maar we voelen wel een verschil. Toen ik zestig kilo zwaarder was voelde ik me ook goed, toen fietste ik ook gewoon een berg op. Nu gaat het wel makkelijker.” “Het is niet zo dat mijn lichaam niet goed genoeg was voor mijn operatie, maar ik kan wel meer nu”, vult Sonja aan. “Vroeger liep ik niet hard omdat dat te zwaar was voor mijn knieën, nu bereid ik me voor op een hyrox.”
“Er anders uit zien is ook wennen,” gaat Jos verder. “Eén keer per jaar ga ik golfen. Toen ik laatst mijn golftas open deed, zat daar nog een shirt in van vorig jaar. Toen zat dat shirt nog strak, nu passen Sonja en ik er samen in.” “Als ik onze kleren nu aan de waslijn hang, valt het me nog steeds op hoe klein ze zijn”, zegt Sonja. “Ik heb geen spijt dat ik de operatie niet eerder heb laten doen,” besluit Jos. “Ik heb het pas laten doen toen ik er aan toe was.”
Ga in gesprek
“Een maagverkleining is geen wondermiddel, maar wel een heel fijn hulpmiddel”, zegt Sonja. “Je moet zelf ook het werk doen om het afvallen vol te houden. Ga in gesprek met het ziekenhuis en mensen die de operatie hebben gehad, maar kijk ook wat je zelf alvast kan doen en start daar vandaag mee, al is het maar een stukje wandelen.” “Je hoeft geen duur sportschoolabonnement te hebben om te beginnen”, zegt Jos. “Het gaat erom dat je leert je routine te doorbreken.”